Χρήση γεννήστρας ή όχι;

Αρκετοί χομπίστες που ασχολούνται κυρίως με ζωοτόκα ψάρια χρησιμοποιούν γεννήστρες,κυρίως για να εξασφαλίσουν όσό γίνεται πως δε θα φαγωθούν τα μικρά απο τη μητέρα ή απο τα υπόλοιπα ενήλικα ψάρια του ενυδρείου τους.

Είναι όμως πραγματικά η καλύτερη λύση;

Οι γεννήστρες χωρίζονται κυρίως σε 3 κατηγορίες...
1)Σε breeder nets δηλαδή γεννήστρες που τοποθετούνται εντός του βασικού ενυδρείου,κυρίως με βεντούζες ή clips και περιβάλλονται απο δίχτυ-τούλι.
2)Σε breeder boxes ,δοχεία που κι αυτά τοποθετούνται μέσα στο ενυδρείο αλλά είναι πλαστικά
3)Σε μικρότερα ενυδρεία στα οποία υπάρχουν οι ίδιες συνθήκες με το βασικό,φίλτρο ή αεραντλία και θερμοστάτης.

Στις περιπτώσεις 1 και 2 οι γεννήστρες έχουν χώρισμα το οποίο χωρίζει τη μητέρα απο τα μικρά..
Στην τρίτη περίπτωση δεν γίνεται διαχωρισμός..
Όμως τι είναι καλύτερο για τα ίδια τα ψάρια;
Κατα την διάρκεια της γέννας το ψάρι είναι ήδη στρεσσαρισμένο,οπότε φανταστείτε πως θα νιώθει μέσα σε ένα μικρό περιορισμένο χώρο που ίσα θα μπορεί να κινείται..
Πολλοί χομπίστες αναφέρουν ασθένειες μετά την γέννα ή ακόμα και θάνατο της μητέρας..
Γι αυτό το λόγο είτε αφήνουν το ψάρι στο βασικό ενυδρείο και τη φύση να κάνει το έργο της,να επιβιώσουν δηλαδή τα εξυπνότερα και δυνατότερα μικρά ή απομονώνουν τη μητέρα πριν γεννήσει σε ένα μικρότερο ενυδρείο με κατάλληλες συνθήκες προσθέτοντας και αρκετά φυτά επιφανείας ώστε να κρυφτούν όσο το δυνατόν περισσότερα μικρά...
Αυτή είναι και η λύση που θα πρότεινα αν θέλουμε οπωσδήποτε να σώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα μικρά...ένα ενυδρείο 20 λίτρων το λιγότερο θεωρώ πως θα ήταν αρκετό,δεδομένου πως μετά η γέννα η θηλυκιά θα επιστρέψει στο βασικό ενυδρείο και θα παραμείνουν μέσα μόνο τα μικρά..
Προσοχή θα χρειαστεί να διατηρήσουμε καλές συνθήκες στο ενυδρείο ''γεννήστρα'' καθώς τις πρώτες μέρες τα μικρά θα πρέπει να τα ταΐζουμε συχνά και υπάρχει ενδεχόμενο το ενυδρείο να ανεβάσει αμμωνία και να χάσουμε τα ψαράκια...